8 juli 2017

 

Op woensdag 28 juni 2017, daags na zijn 91ste verjaardag, is ir. J.C. de Koning, bestuursadviseur van Genootschap Flevo, overleden. Alleen in kleine kring was bekend dat Chris de Koning terminaal ziek was, dus zijn heengaan kwam voor velen als een verrassing. Dat zijn fysieke krachten de laatste anderhalf jaar afnamen, was weliswaar zichtbaar, maar werd veelal op het conto van zijn hoge leeftijd geschreven. Ook de zorg voor zijn echtgenote Jetsche, die steeds meer met haar gezondheid tobde, trok een wissel op hem, al wist hij zich in zijn liefdevolle aandacht voor haar volop gesteund door kinderen en zorginstanties.

Mentaal is Chris de Koning tot op het laatst actief betrokken gebleven bij het gebied waaraan hij zijn leven heeft gewijd: de IJsselmeerpolders. In 1953 trad hij als onderzoeker in dienst van de Directie van de Wieringermeer, de voorloper van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders (RIJP). In deze organisatie was hij later verantwoordelijk voor de niet -agrarische vestigingen in de polders en kreeg hij uiteindelijk de leiding van de Sociaal-Economische Hoofdafdeling. De laatste jaren vóór zijn pensionering (per 1 januari 1989) was hij directeur a.i. van de RIJP. Het einde van zijn ambtelijke loopbaan betekende niet dat Chris de Koning een punt achter zijn interesse voor de ontwikkeling van Flevoland zette. Gevraagd en ongevraagd bleef hij uitleg verschaffen over de inzet van de RIJP bij inrichting en vormgeving van de polders, verstrekte hij adviezen aan opiniemakers, ambtenaren en beslissers, en nam hij initiatieven om datgene wat hij belangrijk vond voor de ontwikkeling van Flevoland voor het voetlicht te krijgen.

Eén van de organisaties die na 1989 zijn uitvalsbasis vormde, was Genootschap Flevo. Maar liefst achttien jaar, van 1991-2009, was hij bestuurslid van deze vereniging. Na zijn terugtreden bleef hij als bestuursadviseur nauw betrokken bij het reilen en zeilen van het genootschap. Kritisch mengde hij zich in de beraadslagingen over de jaarlijkse activiteiten en menigmaal nam hij het voortouw bij de inhoudelijke invulling van een evenement. Met het oog op een genootschapsexcursie naar de Marker Wadden maakte hij in het voorjaar van 2017 het bestuur nog een aantal malen deelgenoot van zijn zorgen omtrent nut en noodzaak van de aanleg van een archipel in het Markermeer. Medio mei gaf hij aan dat de viering van ‘100 jaar Zuiderzeewet’ in 2018 aangegrepen moest worden om aandacht te vragen voor de organisatie van grootschalige projecten in Nederland. Dat voor hem het Zuiderzeeproject als een nastrevenswaardig voorbeeld gold, lag in het voorstel besloten. Met het oog op de Almeerse Floriade van 2022 ging zijn aandacht al enige tijd uit naar het thema ‘Flevoland als agrarische proeftuin’.

Dat wetenschappelijk onderzoek – zowel theoretisch, proefondervindelijk als historisch – aan de basis van elk handelen zou moeten liggen, is iets wat Chris de Koning zijn hele leven heeft uitgedragen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij zich ervoor heeft ingezet om Genootschap Flevo na jaren van verwijdering weer te binden aan het Sociaal Historisch Centrum voor Flevoland, een onderzoeksinstelling die al in 1937 werd opgericht. Dat hij in het laatste decennium van de twintigste eeuw zijn bestuurslidmaatschap combineerde met het voorzitterschap van dat centrum was dan ook geen toeval. Toen het centrum in 2004 opging in het Nieuw Land Erfgoedcentrum heeft Chris de Koning er zich voor ingezet om ook met deze instelling een goede verstandhouding te bewerkstelligen. Met succes heeft ervoor geijverd dat een medewerker van dit erfgoedcentrum secretaris van het bestuur zou worden. Het deed hem bijzonder deugd dat aan het centrum in 2012 de opdracht kon worden verstrekt om de 75-jarige geschiedenis van het genootschap te boekstaven. Hij bood destijds zelf aan om namens de jubilaris het onderzoek mede te begeleiden. Zijn deskundige commentaar op de conceptteksten is nadrukkelijk meegewogen bij het samenstellen van de mooie publicatie In het spoor van Lely. 75 jaar Genootschap Flevo (Lelystad 2013).

Van de kennis en de betrokkenheid van ir. Chris de Koning bij het IJsselmeergebied heeft Genootschap Flevo decennialang mogen profiteren. Daarnaast was de overledene langjarig een doelgerichte en aimabele bestuurder. Zijn nagedachtenis zal door bestuur en leden in ere worden gehouden.